Στην πόλη μας βρέθηκε χθες ο πρώην πράκτορας της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, Σάββας Καλεντερίδης, προκειμένου να παραστεί σε εκδήλωση που διοργάνωσε το 15νθήμερο έντυπο «Αντιφωνητής» και κατά τη διάρκεια της οποίας θα παρουσίαζε το βιβλίο του «Παράδοση Οτσαλάν – Η ώρα της αλήθειας».
Προσπαθήσαμε, μέσω των διοργανωτών, να τον έχουμε την Δευτέρα στην εκπομπή του «ΡΑΔΙΟ ΚΟΜΟΤΗΝΗ 103,1» προκειμένου να έχουν την ευκαιρία να τον ακούσουν και οι ακροατές, αλλά αυτό δε κατέστη δυνατόν λόγω απρόβλεπτου γεγονότος.
Όμως, ο κ. Καλεντερίδης προθυμοποιήθηκε να μας δώσει μια μικρή συνέντευξη, όποτε και συναντήθηκε με στελέχη της «ΦΩΝΗΣ» και του «ΡΑΔΙΟ ΚΟΜΟΤΗΝΗ 103,1».
ΔΗΜ : Κύριε Καλεντερίδη, καλώς ήρθατε στην πόλη μας για την εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου σας. Εκτός αυτού πως βλέπετε την σημερινή διαδικασία;
ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ : Καταρχήν, η εκδήλωση γίνεται για να παρουσιαστεί το βιβλίο «Παράδοση Οτσαλάν – Η ώρα της αλήθειας». Για το βιβλίο αυτό θέλω να πω ότι γράφτηκε από μια υποχρέωση που είχα απέναντι στην ιστορία και την αλήθεια προς τον Ελληνικό λαό, στους Κούρδους και στον έγκλειστο ηγέτη τους. Αυτό το βιβλίο έπρεπε να βγει γιατί υπάρχει ανάγκη να φωτιστούν εκείνες οι τραγικές στιγμές της παράδοσης του Οτσαλάν στους Τούρκους, οι οποίες όρθωσαν ένα τείχος δυσπιστίας στον δημοκρατικό λαό και στην ουσία λειτουργούν απαγορευτικά για να κάνει η χώρα μας μια πολιτική απέναντι σ’ αυτό το τεράστιο και μείζον ζήτημα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.
ΔΗΜ : Τελικά, όμως δεν αποδόθηκαν οι ευθύνες σε εκείνους που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην παράδοση του Οτσαλάν.
ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ : Είναι αλήθεια ότι δεν αποδόθηκαν ευθύνες και αυτό γιατί υπήρξαν πιέσεις από δυνάμεις υπέρτερες της Ελλάδας, όπως είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Θα μπορούσε η ελληνική κυβέρνηση να παραδώσει τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, αλλά θα έπρεπε να έχει τη δύναμη να το εξηγήσει αυτό στον ελληνικό λαό και να αναλάβει τις ευθύνες της. Τότε, αυτοί που έπαιξαν τον κρίσιμο ρόλο στην επιλογή της Κένυας, θαρρείς και ήταν σαν να βάζαμε τον άνθρωπο μέσα στο κλουβί, στη συνέχεια χάθηκαν και έψαχναν για αποδιοπομπιαίους τράγους, δηλ. φταίει ο Καλεντερίδης, φταίει ο Κωστούλας, φταίνε αυτοί που τον έφεραν, ο Ναξάκης κλπ. Έδειξαν μία πρωτοφανή δειλία και ανεντιμότητα απέναντι σ’ αυτό το γεγονός.
ΔΗΜ : Το οποίο γεγονός εμείς θα έπρεπε να το κάνουμε και κυρίαρχο. Να ασχολούμαστε δηλ. και σαν κράτος με το Κουρδικό, να προσανατολίζεται εκεί η πολιτική μας.
ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ : Κοιτάξτε, εγώ είμαι αντίθετος στην λογική «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου». Οι Έλληνες σαν ιδιοσυγκρασία και σαν ψυχοσύνθεση δεν υιοθετούν τη λογική του Μακιαβέλι. Όμως η Ελλάδα υφίσταται την απροκάληπτη τουρκική επιθετικότητα τον τελευταίο μισό αιώνα τουλάχιστον, με την Κύπρο, το Αιγαίο, τη Θράκη, τις αφόρητες πιέσεις στο Πατριαρχείο και οπουδήποτε τέμνονται τα συμφέροντά μας. Όταν λοιπόν, υφίστασαι αυτή την τεράστια επιθετικότητα, που για να την αντιμετωπίσει ο ελληνικός λαός, θυσίασε το δικαίωμα στην ευημερία, στην παιδεία, ξοδεύοντας εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε παλιοσίδερα στην ουσία, διότι αν δεν ήταν αυτή η επιθετικότητα, η Ελλάδα θα ήταν ένα από τα πιο σύγχρονα κράτη της Ευρώπης. Όταν λοιπόν υφίστασαι τέτοια επιθετικότητα, είναι λογικό να αναζητήσεις συμμάχους. Ένας απ’ αυτούς τους συμμάχους λοιπόν της Ελλάδας είναι και οι Κούρδοι. Ένας λαός 35 εκατομμυρίων, 18-20 εκ των οποίων είναι στην Τουρκία. Η Ελλάδα λοιπόν είναι υποχρεωμένη να κάνει πολιτική στο Κουρδικό.
ΔΗΜ : Μπορούσε η Ελλάδα σαν κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να εντάξει την υπόθεση Οτσαλάν στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής πολιτικής πάνω σε τέτοια ζητήματα, έτσι ώστε να μην υποστεί και τέτοιες πιέσεις;
ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ : Καταρχάς η Ελλάδα θα μπορούσε να προβλέψει και να αποτρέψει την είσοδο του Οτσαλάν στην Ελλάδα. Εν τέλει ίσως να ήταν και προδιεγραμμένο ο Οτσαλάν να πέσει στα χέρια των Τούρκων, αλλά δεν έπρεπε να πέσει μέσα από μια εμπλοκή της Ελλάδας. Αυτό που επεδίωξαν οι Αμερικανοί κυρίως, δηλ. να πέσει ο Οτσαλάν στα χέρια των Τούρκων μέσα από μια ελληνική εμπλοκή, ήταν για τον εξής λόγο. Οι Αμερικανοί επεδίωκαν την ελληνοτουρκική προσέγγιση για δικούς τους λόγους, μια προσέγγιση όμως που δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί εφόσον η Ελλάδα είχε τέτοια πολιτική στο Κουρδικό. Έτσι λοιπόν, οι Τούρκοι έβαλαν μια προϋπόθεση, να σταματήσει η Ελλάδα να στηρίζει τους Κούρδους και το ΡΚΚ. Και επειδή υπήρχε ένα τεράστιο κίνημα συμπαράστασης των Κούρδων σε όλη την Ελλάδα καμιά κυβέρνηση δεν μπορούσε να απεμπλέξει την Ελλάδα από το κουρδικό. Επέλεξαν λοιπόν, την παράδοση και αυτομάτως η Ελλάδα πέτυχε την απεμπλοκή από το κουρδικό και άνοιξε ο δρόμος για την ελληνοτουρκική προσέγγιση. Μια προσέγγιση όμως που ήρθε ανώμαλα, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, γιατί όταν κάνεις αυτή την προσέγγιση και συνεχίζει να υπάρχει αυτή η επιθετικότητα και το casus belli, τότε αποδέχεσαι τον ρόλο του αφέντη και του ραγιά. Στην ουσία μας γύρισαν πίσω στον 19ο αιώνα. Και αυτό είναι η πεμπτουσία και η τραγικότητα του γεγονότος.
ΔΗΜ : Είναι μία δύσκολη περιοχή εδώ. Πιστεύετε ότι η κοινωνία της Κομοτηνής είναι έτοιμη να απορροφήσει όλες αυτές τις αναφορές στο γεγονός εκείνο;
ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ : Πιστεύω ότι και οι μουσουλμάνοι της Θράκης πρέπει να είναι αλληλέγγυοι με τους Κούρδους. Και οι Κούρδοι είναι μειονότητα στην Τουρκία. Τα ίδια πράγματα αναζητούν. Οι μουσουλμάνοι της Θράκης πρέπει να είναι με τον εαυτό τους και με τα συμφέροντά τους και όχι με τα συμφέροντα της Άγκυρας. Δεν μπορείς να είσαι πειστικός όταν ζητάς ανθρώπινα δικαιώματα για τον εαυτό σου και τα αρνείσαι για τους άλλους.
ΔΗΜ : Το εθνικό στοιχείο επηρεάζεται όμως και από την παρουσία του Προξενείου.
ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ : Εγώ έχω γνωρίσει μουσουλμάνους της Θράκης πολύ προοδευτικούς. Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν και άνθρωποι, οι οποίοι φέρονται προβοκατόρικα. Εμείς όμως δεν πρέπει να αναζητούμε αυτούς, αλλά αυτούς τους δημοκρατικούς ανθρώπους, οι οποίοι με τις θέσεις τους ισχυροποιούν το δικαίωμα τους στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γιατί όταν υπερασπίζεις τους απανταχού αδικημένους, τότε ισχυροποιείς και τη θέση σου.
ΔΗΜ : Θέλετε να μας πείτε την εντύπωσή σας από την πόλη της Κομοτηνής;
ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ : Είδα μια ζωντανή πόλη, γύρισα στις παρυφές της πόλης, είδα μια ευρωπαϊκή πόλη, κάτι το οποίο ίσως και να οφείλεται στην παρουσία των φοιτητών. Η Κομοτηνή είναι μια πόλη, η οποία προσπαθεί συνεχώς να αναπτυχθεί σε ευρωπαϊκά πρότυπα και ειλικρινά χαίρομαι που υπάρχει σ’ αυτήν εδώ την περιοχή αυτό το κλίμα συμβίωσης μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων. Ο μόνος αληθινός τρόπος συμβίωσης είναι η προσέγγιση με τους μουσουλμάνους.
ΔΗΜ : Σας ευχαριστούμε πολύ κύριε Καλεντερίδη για την συνομιλία μας και σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στην εκδήλωσή σας.
ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ : Κι εγώ σας ευχαριστώ.
ΦΩΝΗ BLOGNEWS 